14 października 2015

Prolog.


Ostatni raz patrzę na trumny, które zaraz zostaną spuszczone na dół.
Łzy spływają mi po policzkach.
Nie ma ich. Już ich nie będzie.
To było ostanie pożegnanie.
Moi rodzice. Odeszli.
Zostałam sama.
Pewnie teraz muszę wyjechać, do cioci do Hiszpanii, ponieważ to moja jedyna bliska rodzina. 
Moje oczy są już całkowicie w łzach.
Te wspomnienia z nimi wracają.
Mieszkałam w Polsce przez 15 lat, a teraz nowe życie w innym kraju?
Westchnęłam oraz otarłam słone krople.
To dopiero początek mojej historii.
Niestety.

###
Tak się zapowiada prolog :))
Mam nadzieję, że się podoba :D
Do następnego<3

6 komentarzy:

  1. Tu również wrócę! :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, jak zapowiedziałam - WRACAM! <3
      Przepraszam, że tak późno(dwa dni musiałaś czekać na ten komentarz), ale nie wzięłam z domu laptopa i musiałam cały tydzień korzystać tylko z telefonu... A ogólnie nie lubię komentować z telefonu...
      AAAAA! <3 Ten prolog jest po prostu genialny! :3 Śmiało mogę powiedzieć, że kocham to opowiadanie! :*
      Już nie mogę się doczekać pierwszego rozdziału... Tym bardziej, że znam kilka istotnych szczegółów! :3 Coś wspaniałego! <3
      Pisz szybko kochana! Ja cały czas czekam! ^^
      Kocham! <3 Mocno! :3

      http://destronado-am.blogspot.com/

      Usuń
  2. Dziękuje <3!
    Tak komentarz dużo dla mnie znaczy <33!
    Znasz, znasz tylko na pewno nie kilka tylko praktycznie połowę haha :D <3
    Kocham ! <3

    OdpowiedzUsuń